Το 1914 ο Charles Godfrey Gunther αφού ανακάλυψε με την ένατη γεώτρηση σημαντικά αποθέματα χαλκού της Κυπριακής Μεταλλευτικής Εταιρείας, άρχισε τη δημιουργία της υποδομής για την ανόρυξη χαλκού. Δύο βασικά κτίρια της υποδομής δημιουργήθηκαν στην Πεντάγυια. Το πρώτο αφορούσε στην αποβάθρα δυτικά της εκβολής του ποταμού της Πεντάγυιας  Καρκώτη για την φόρτωση του μεταλλεύματος, η οποία λειτούργησε το 1921.

Το δεύτερο έργο ήταν η ανέγερση του Νοσοκομείου της Πεντάγυιας που λειτούργησε το 1923 με πρώτο χειρούργο γιατρό τον Lanchian. Μέχρι την αποπεράτωση του Νοσοκομείου, λειτουργούσε μικρό νοσοκομείο σε κελί του Μοναστηριού στη Σκουριώτισσα.

Το νοσοκομείο Πεντάγυιας είχε βασικό στόχο τη δωρεάν περίθαλψη των μεταλλωρύχων και των μελών των οικογενειών τους,  αλλά λόγω της φήμης που απέκτησε δεχόταν ασθενείς από την περιοχή αλλά και από άλλες περιοχές της Κύπρου.

Το 1926 το νοσοκομείο καταστράφηκε από πυρκαγιά αλλά σύντομα επανάρχισε τη λειτουργία του.

Το νοσοκομείο είναι κτισμένο δίπλα από τη θάλασσα και λειτούργησε με μεγάλη επιτυχία μέχρι το 1974, οπότε το κατέλαβαν οι Τούρκοι εισβολείς.

Το 1940 δίπλα από το νοσοκομείο της Πεντάγυιας κτίστηκε και λειτούργησε γαλακτοκομείο της Κυπριακής Μεταλλευτικής Εταιρείας που παρείχε γάλα στα μικρά παιδιά της Πεντάγυιας και  του μεταλλευτικού οικισμού του Ξερού.

Στο νοσοκομείο της Πεντάγυιας εξάσκησαν την ιατρική διάσημοι γιατροί, από το εξωτερικό. Αργότερα υπηρέτησαν στο νοσοκομείο Κύπριοι γιατροί. Το 1946 διορίστηκε στο νοσοκομείο της Πεντάγυιας ο διάσημος γιατρός Rose, ο οποίος λόγω της υπηρεσίας στο στρατό των συμμάχων επέκτεινε τις γνώσεις και την εμπειρία του και μπορούσε να αναλάβει μεταξύ άλλων τις ειδικότητες του γυναικολόγου, του παιδίατρου, του ορθοπεδικού και της γενικής χειρουργικής.

Το νοσοκομείο πρόσφερε σημαντική εργοδότηση στην περιοχή, κυρίως σε νοσοκόμους και νοσοκόμες, αλλά και σε γραφείς, καθαρίστριες και ασκούμενους γιατρούς.