Το ανάγλυφο της κοινότητας είναι καμπίσιο με μια ελαφριά κλίση από τα υψώματα των περιοχών Μύλοι και Μάντρες προς τη θάλασσα. Είναι μια καταπράσινη κοινότητα με μόνιμες καλλιέργειες εσπεριδοειδών και ελιών και με εποχιακές καλλιέργειες μποστανιών, μπιζελιών, μπάμιων, μελιτζανών και άλλων. Από τον Ιανουάριο μέχρι το Μάιο οι κάμποι της Πεντάγυιας είναι ολοπράσινοι από τις καλλιέργειες σιτηρών.
Παλαιότερα η περιοχή, ιδιαίτερα η τοποθεσία όπου κτίστηκε το νοσοκομείο, αποτελείτο από βάλτους που προκαλούσαν αρρώστιες, όπως η ελονοσία. Η ΚΜΕ με τη συμπαράσταση της κυβέρνησης δενδροφύτευσε την περιοχή με ευκαλύπτους. Αυτό είχε αποτέλεσμα την εξάλειψη της ελονοσίας και παράλληλα τη δημιουργία μεγάλου δάσους από ευκαλύπτους, καλύπτοντας όλη την έκταση δυτικά του νοσοκομείου που επεκτεινόταν από τον κύριο δρόμο μέχρι τη θάλασσα. Σε αυτό το δάσος δροσίζονταν τους καλοκαιρινούς μήνες οι Πενταγιώτες ενώ κάθε Δευτέρα της Καθαράς το δάσος πλημμυριζόταν από τους κατοίκους της Πεντάγυιας, της Πέτρας, του Αγίου Γεωργίου και Περιστερωνάρι για το «κόψιμο της μούττης της Σαρακοστής».
Το κλίμα του Χειμώνα είναι ήπιο και η βροχόπτωση χαμηλή.
Το Καλοκαίρι, ιδιαίτερα τα βράδια, το κλίμα είναι δροσερό με τις δροσερές θαλάσσιες αύρες να φυσούν μέχρι τα μεσάνυχτα και το δροσερό αεράκι να φυσά από τα βουνά του Τροόδους μέχρι το πρωί.
Η τουρκική εισβολή του 1974 δεν επέτρεψε να υλοποιηθούν οι προγραμματισμοί για βελτίωση του φυσικού περιβάλλοντος και ανάπτυξη του παραλιακού μετώπου.
