Στην περιοχή της Πεντάγυιας υπήρχαν από αρχαιοτάτων χρόνων, ίσως από τη δεύτερη χιλιετηρίδα π.Χ. ορυχεία χαλκού, χρυσού και άλλων μετάλλων. Στο βιβλίο του David Lavender  «The story of the Cyprus Mines Corporation» που εκδόθηκε το 1962, υπάρχουν πολλές αναφορές στην ύπαρξη μεταλλείων χαλκού, στην περιοχή των Σόλων, της Φουκάσας και της Σκουριώτισσας, κατά την Ρωμαϊκή κυριαρχία, τα οποία λειτουργούσαν και με Ιουδαίους εργάτες.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Αμερικανός μεταλλειολόγος Grunther με ερευνητικές διατρήσεις ανακάλυψε, στην περιοχή της Σκουριώτισσας, σημαντικές ποσότητες χαλκού και το 1922 έκανε την πρώτη εξαγωγή μεταλλεύματος από την αποβάθρα που ανήγειρε στην Πεντάγυια η ΚΜΕ. Τα οφέλη   που προέκυψαν για την  Πεντάγυια και τις άλλες κοινότητες της περιοχής ήταν πάρα πολλά και συνέτειναν στην ανάπτυξη των περιοχών Πεντάγυιας, Σόλων και Σολέας. Μερικά από αυτά ήταν:

  • Εργοδότηση πολλών μεταλλωρύχων και άλλου προσωπικού από πολλές περιοχές
  • Κτίσιμο μεταλλευτικών οικισμών
  • Κτίσιμο σπιτιών στην Πεντάγυια για κατοίκηση των μεταλλωρύχων
  • Κτίσιμο νοσοκομείου στην Πεντάγυια
  • Δημιουργία γηπέδου Γκολφ
  • Μέριμνα για την ευημερία των παιδιών των μεταλλωρύχων με προσφορά υγιεινών τροφών και συμμετοχή σε κατασκηνώσεις
  • Επιδότηση των αθλητικών σωματείων στην περιοχή
  • Σημαντική οικονομική ενίσχυση της ανέγερσης της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στην Πεντάγυια
  • Δωρεάν παροχή των μηχανημάτων της εταιρείας για δημιουργία γηπέδων και άλλων αθλητικών χώρων
  • Συμβολή στη δημιουργία προσκοπικών ομάδων αγοριών
  • Ανέγερση κέντρων ευημερίας στον Ξερό, Μαυροβούνι και Σκουριώτισσα
  • Χρηματική ενίσχυση της ανέγερσης της Τεχνικής Σχολής Ξερού
  • Δενδροφυτεύση χιλιάδων ελαιόδεντρων ως αποζημίωση των χωριών στα οποία άνηκε η γη των μεταλλείων.

Η ανάπτυξη του πληθυσμού της Πεντάγυιας, από περίπου 100 άτομα στην αρχή του 20ου αιώνα, σε πάνω των 1300 ατόμων το 1973, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη λειτουργία της Κυπριακής Μεταλλευτικής Εταιρείας.