Στην Πεντάγυια κτίστηκαν πιθανόν το 17ο αιώνα από τη Μονή Κύκκου δύο νερόμυλοι με σκοπό το άλεσμα των σιτηρών που παράγονταν στα χωράφια του Μοναστηριού.
Αρχικά η λειτουργία των νερόμυλων γινόταν από τους μοναχούς του μοναστηριού, αλλά αργότερα οι μύλοι ενοικιάζονταν από τη Μονή σε μυλωνάδες, οι οποίοι άλεθαν το σιτάρι και το κριθάρι τόσο της Μονής όσο και των χωριανών.
Την χειμερινή περίοδο οι μύλοι γύριζαν με το νερό του ποταμού Καρκώτη, ενώ το καλοκαίρι που δεν είχε νερό ο ποταμός, οι μύλοι γύριζαν με νερό των λαγουμιών που αποθηκεύονταν πρώτα μέσα σε δεξαμενή.
Ο πιο μεγάλος νερόμυλος, άλεθε σιτάρι για αλεύρι και πουργούρι, ενώ ο δεύτερος άλεθε κριθάρι.
